Talambuhay ni Gregoria de Jesus

Si Gregoria de Jesus ay isa sa mga pangunahing bayani ng rebolusyong Pilipino noong 1896. Ipinanganak siya noong Mayo 9, 1875 at isang katutubo ng Kalookan, isang bayan sa hilaga ng Maynila. Ang kanyang ama ay si Nicolas de Jesus na may-ari ng ilang lupain, isang master mason at karpintero. Ang kanyang ina, si Baltazara Alvarez Francisco, ay isang katutubo ng Novelata, Cavite at pamangkin ni General Mariano Alvarez, ang pinuno ng Magdiwang Council sa Cavite at isa sa mga lokal na pulitiko ng nasabing lalawigan.

Noong siya ay labing-walong taong gulang, isang biyudong nagngangalang Andres Bonifacio ang nagsimulang manligaw sa kanya. Lihim na nagmahalan sina Andres at Gregoria. Hindi sang-ayon ang mga magulang ni Gregoria sa relasyon niya kay Andres Bonifacio sapagkat hindi isang Freemason ang huli. Itinago si Gregoria ng kanyang mga magulang sa isang bahay sa Binondo. Bilang pagsuway sa kanyang mga magulang, pinakasalan ni Gregoria si Andres sa Simbahang Katoliko ng Binondo noong 1893. Kinagabihan ng kanilang kasal, ipinagkaisa silang muli sa isang seremonyang kasal ng Katipunan.

Pinasimulan ni Gregoria de Jesus ang Katipunan Woman Chapter na pinamumunuan ni Josefa Rizal. Tinawag siyang "Lakambini" (Princess) ng Katipunan at ipinagkatiwala sa kanya ang pag-iingat ng mga dokumento ng Katipunan, kalakip ang mga selyo, mga kagamitan at revolver. Tinahi din niya, kasama ni Benita Javier, ang unang watawat ng Katipunan na binubuo ng pulang tela na may tatlong puting pahalang na letrang K. 

Unang watawat ng Katipunan. Wikipedia

Noong Mayo 1897, bagamat pinalaya si Gregoria, pinatay naman si Andres Bonifacio at ang kanyang kapatid. Pagkalipas ng ilang taon, pinakasalan ni Gregoria sa Quiapo Church si Julio Nakpil, isang musikero, alahero at mapagkakatiwalaang kaibigan ni Bonifacio. Nagkaroon sila ng walong anak ni Nakpil. Namatay si Gregoria de Jesus noong Marso 15, 1943 sa kasagsagan ng pananakop ng mga Hapones sa Pilipinas.